Z uwagi na wysokie wymogi eksploatacyjne oraz dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno osobom eksploatującym pojazd (z naprawianą u nas przekładnię kierowniczą) jak i pozostałym użytkownikom dróg, przeprowadzamy badania defektoskopowe części używanych do napraw przekładni kierowniczych i pomp wspomagania.

Defektoskopia, to nie niszcząca metoda badań uszkodzeń i wykrywania defektów w przedmiotach, głównie metalowych (odlewach, odkuwkach, spawach itp.).

Metody i techniki badań nieniszczących do wykrywania nieciągłości materiałowych, oceny właściwości materiałów i pomiarów wymiarów obiektów, bez powodowania zmian ich właściwości użytkowych. Metody i techniki badań nieniszczących są stosowane w przemyśle ze względu na konieczność zapewnienia wysokiej jakości półwyrobów, wyrobów końcowych, urządzeń i konstrukcji. Dotyczy to szczególnie przemysłu rakietowego, lotniczego, samochodowego Badania nieniszczące są stosowane również w diagnostyce.

Nie wykonywanie badań diagnostycznych, bądź wykonywanie ich niezgodnie z przyjętymi zasadami, może prowadzić do katastrof i awarii.

Badanie nieniszczące jest to postępowanie w wyniku którego uzyskuje się informację o występowaniu nieciągłości materiałowych w obiektach, o właściwościach materiałów obiektów badanych i wymiarach obiektów, bez naruszenia ciągłości ich makrostruktury i mikrostruktury oraz powodowania zmian lub wpływania na ich właściwości użytkowe. Defektoskopowe metody badań nieniszczących umożliwiają wykrywanie nieciągłości materiałowych, przede wszystkim nieciągłości makrostruktury obiektów. Najważniejszym, ze względu na eksploatację, rodzajem nieciągłości obiektów, jakie powinny być wykrywane metodami badań nieniszczących, są nieciągłości płaskie, a szczególnie nieciągłości zaczynające się od powierzchni. Wynika to z faktu, że Większość krytycznych naprężeń występuje na powierzchni obiektów. Do najgroźniejszych nieciągłości tego typu, z punktu widzenia eksploatacji większości obiektów, należą przede wszystkim pęknięcia. Nieciągłości powstające podczas eksploatacji są bardzo ważnymi nieciągłościami obiektów. główne narażenia eksploatacyjne - to: obciążenia statyczne, dynamiczne i udarowe, wywołane przez siły zewnętrzne, naprężenia wewnętrzne, korozja, erozja, szoki termiczne i mechaniczne oraz tarcie. Na skutek występowania każdego z tych czynników lub jednocześnie kilku z nich powstają uszkodzenia (nieciągłości eksploatacyjne, ślady zużycia). Uszkodzeniami są: pęknięcia, w tym zmęczeniowe (zmęczenie materiału - to rozwijające się stopniowo zjawiska zmiany, prowadzące do zniszczenia elementu), pęknięcia wywołane pełzaniem (pełzanie - to powolne, ciągłe odkształcenia obiektów, zależne od naprężeń, temperatury pracy i czasu), termo szokowe, kruche (kruche pękanie stopów jest inicjowane przez pęknięcia, powstające wzdłuż granic międzyfazowych), korozyjne (przy występowaniu korozji naprężeniowej), międzykrystaliczne (w obecności naprężeń i korozji), wodorowe (wywołane są przez obecność wodoru), laminarne, pęknięcia wywołane obecnością miedzi, ubytki korozyjne, erozyjne i wskutek zużycia, zmiany struktury wskutek przegrzania, prowadzące do rozrostu ziarna i pogorszenia właściwości plastycznych, odkształcenia i uszkodzenia mechaniczne, przemieszczenie elementów i obecność luźnych, urwanych części.